google3a07c9f198f43aa9

روش های آزمون تقطیر در فرآورده های نفتی و گازی

یکی از روش های قدیمی آزمون نفتی، روش آزمون تقطیر است که به عنوان شیوه ی مشخصه های دامنه جوش فرآورده های نفتی و گازی شناخته می شود. این ترکیبات در سوخت بنزین، نفت گاز، جت، نفت سفید، حلال های نفتی و به طور کلی انواع سوخت های تقطیری استفاده می گردد. در این مقاله به روش های آزمون تقطیر در فرآورده های نفتی و گازی خواهیم پرداخت. با شرکت کیان پژوهش گستر همراه باشید.

آزمون تقطیر چیست؟

آزمون تقطیر، فرآیند جداسازی مایعات از طریق تبخیر و تراکم بعدی است. اعتقاد بر این است که این فرآیند برای اولین بار در مصر باستان انجام شد، جایی که از آن برای به دست آوردن روغن از رزین سدر برای مومیایی کردن اجساد مردگان استفاده می گردید. بعدها، رومی ها نیز برای به دست آوردن روغن سدر به این روش مشغول شدند. برای این کار یک دیگ رزین روی آتش گذاشته و با پارچه پشمی می پوشاندند و روی آن روغن جمع می کردند.

تاریخچه تقطیر

تاریخچه تقطیر به قرن اول پس از میلاد برمی گردد و با آثار کیمیاگران اسکندریه همراه است. بعداً اعراب این روش را از یونانی ها اتخاذ نمودند که به طور فعال در آزمایشات خود از آن استفاده کردند. همچنین مدارک نشان می دهد که تقطیر الکل در قرن دوازدهم در دانشکده پزشکی سالرنو انجام شد. اما در آن روزها از تقطیرهای الکلی نه به عنوان نوشیدنی، بلکه به عنوان دارو استفاده می شد. در قرن سیزدهم، تادو آل دوروتی، پزشک فلورانسی، برای اولین بار اقدام به تفکیک (جداسازی) مخلوطی از مایعات کرد. اولین کتابی که کاملاً به تقطیر اختصاص داشت در سال 1500 توسط پزشک آلمانی جروم برانشویگ منتشر شد.
برای مدت طولانی، از دستگاه های نسبتاً ساده برای آزمون تقطیر استفاده می شد ؛ یک آلمبیک (یک ظرف مسی با لوله برای از بین بردن بخار) و یک مخزن (یک فلاسک شیشه ای با یک دهانه شیبدار باریک و بلند). این تکنیک در قرن 15 شروع به بهبود کرد. ستون‌های تقطیر مدرن برای تقطیر نفت، که در آن تبادل حرارتی بین جریان‌های مخالف مایع و بخار رخ می‌دهد، اواسط قرن نوزدهم اختراع شد. آنها امکان به دست آوردن الکل با قدرت 96٪ با درجه تصفیه بالا را فراهم کردند.

روش آزمون تقطیر

در روش آزمون تقطیر نمونه بر مبنای اندازه ی فراریت و فشار بخار، نقطه ی جوش اولیه یا نقطه ی پایانی در یکی از گروه های تعریف شده در این استاندارد قرار گرفته و تحت شرایط آزمون خاص آن گروه تقطیر می گردد. در آخر این روش می توان دماهای بخار مشاهده شده را نسبت به فشار اتمسفر تصحیح و داده های حاصل را برای تطبیق با الزامات روش آزمون تقطیر بررسی کرد. در صورتی که هر یک از شرایط و الزامات برآورده نشد، لازم است که آزمون دوباره تکرار شود. نتایج آزمون به صورت درصد تبخیر شده یا درصد بازیافت شده نسبت به دمای مربوطه، در یک نمودار منحنی تقطیر گزارش می گردند.

ستون تقطیر

ستون تقطیر یک استوانه عمودی با پارتیشن های مخصوص (سینی یا بسته بندی) در داخل است. بخارات روغن گرم شده به ستون وارد شده و به سمت بالا می رود. هر چه کسرهای سبک‌تر تبخیر شوند، در ستون بالاتر خواهند رفت. هر سینی که در ارتفاع مشخصی قرار دارد را می توان نوعی فیلتر در نظر گرفت. بخشی از بخاراتی که روی صفحه خاصی متراکم شده یا به آن نرسیده اند به سمت پایین جریان می یابد.
این مایع که رفلاکس نامیده می شود، با بخار در حال افزایش برخورد کرده و تبادل حرارتی رخ می دهد. در نتیجه اجزای کم جوش رفلاکس دوباره به بخار تبدیل شده و به سمت بالا بالا می روند. اجزای بخار با جوش بالا متراکم می شوند و به سمت پایین جریان می یابند. با رفلاکس باقی مانده، می توان به تفکیک دقیق تری از کسرها دست یافت. هرچه ستون یکسوسازی بالاتر باشد و سینی های بیشتری در آن وجود داشته باشد، کسری باریک تر به دست می آید. در پالایشگاه های مدرن، ارتفاع ستون ها بیش از 50 متر است. این ستون در آزمون تقطیر نقش بسزایی دارد.

روش تقطیر ساده

ساده ترین آزمون تقطیر اتمسفری روغن را می توان با حرارت دادن معمولی مایع و تراکم بیشتر بخارات انجام داد. کل انتخاب در اینجا شامل این واقعیت است که میعانات بخارهای تشکیل شده در محدوده های مختلف نقطه جوش جمع آوری می شود. ابتدا بخش های کم جوش کم جوشانده شده و سپس متراکم می شوند و سپس بخش های متوسط و سنگین هیدروکربن ها با جوش بالا.
البته با این روش دیگر نیازی به صحبت در مورد تفکیک به کسرهای باریک نیست، زیرا برخی از کسرهای با جوش بالا وارد عرقیات می شوند و برخی از کسرهای کم جوش در محدوده دمایی خود زمان تبخیر ندارند. برای به دست آوردن کسرهای باریک تر، از تقطیر با یکسوسازی استفاده شده که برای آن ستون های یکسوسازی ساخته می شود.

روش تقطیر روغن

آزمون تقطیر روغن در کارخانه‌های جوی مدرن و در بخش‌های جوی گیاهان ترکیبی می‌تواند به روش‌های مختلفی انجام شود ؛ به صورت تبخیر ناگهانی در یک ستون یکسوسازی، تبخیر مضاعف در دو ستون متوالی، یا تقطیر با تبخیر اولیه بخش‌های سبک در یک ستون تبخیر اولیه. همچنین ستون های تقطیر می توانند خلاء باشند که در آن تراکم بخار در حداقل فشار رخ می دهد.
کسری که در دمای بالاتر از 360 درجه سانتیگراد می جوشد در طول تقطیر اتمسفر (تقطیر در فشار اتمسفر) جدا نمی شود. زیرا در دمای بالاتر تجزیه حرارتی آنها (ترک خوردن) شروع می شود، مولکول های بزرگ به مولکول های کوچک تر تجزیه شده و ترکیب مواد خام تغییر می کند. برای جلوگیری از این امر، بقایای تقطیر جوی (روغن سوخت) در معرض تقطیر در یک ستون خلاء قرار می گیرد. از آنجایی که در خلاء هر مایعی در دمای پایین تری می جوشد، این امکان جداسازی اجزای سنگین تر را فراهم می کند. در این مرحله از آزمون تقطیر، بخش هایی از روغن های روان کننده، مواد خام برای ترک های حرارتی یا کاتالیزوری، قیر جدا می شوند. شرکت ما با ارائه بهترین محصولات و دستگاه های آزمایشگاهی صنعتی نظیر، حمام ویسکوزیته، دستگاه تقطیر اتمسفر، دستگاه تست نقطه اشتعال و… در خدمت شما مشتریان گرامی می باشد.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

    تماس سریع